"मराठी कविता" हा माझ्या अतिशय आवडीचा आणि जिव्हाळ्याचा विषय आहे.
या ब्लोगद्वारे मराठीतील कवींच्या साहित्यकृतींचा मागोवा घेण्याचा माझा प्रयत्न राहील



एक खराखुरा नास्तिक जेव्हा.......

एक खराखुरा नास्तिक जेव्हा देवळाबाहेर थांबतो.
तेव्हा खरं तर गाभा-यातच भर पडत असते
की कोणीतरी आपापल्यापुरता सत्याशी का होईना,
पण प्रामाणिकपणे चिकटून राहिल्याच्या पुण्याईची !

एक खुराखुरा नास्तिक जेव्हा देवळाबाहेर थांबतो.
तेव्हा होते निर्माण
देवाने आपला आळस झटकून देवळाबाहेर येण्याची !

एक खुराखुरा नास्तिक जेव्हा देवळाबाहेर थांबतो.
तेव्हा को-या नजरेने पाहत राहतो
सभोवतालच्या हालचाली, भाविकांच्या जत्रा.....
कोणीतरी स्वत:चे ओझे, स्वत:च्याच पायांवर
सांभाळत असल्याचे समाधान लाभते देवालांच !

म्हणून तर एक खराखुरा नास्तिक जेव्हा देवळाबाहेर थांबतो
तेव्हा देवाला एक भक्त कमी मिळत असेल कदाचित !
पण मिळते आकंठ समाधान एक सहकारी लाभल्याचे

देऊळ बंद झाल्यावर एक मस्त आळस देऊन
बाहेर ताटकळलेल्या नास्तिकाशी गप्पा मारता मारता
देव म्हणतो, “दर्शन देत जा अधून मधून..........
तुमचा नसेल विश्वास आमच्यावर
पण आमचा तर आहे ना ! ”

देवळाबाहेर थांबलेला एक खुराखुरा नास्तिक
कंटाळलेल्या देवाला मोठ्या मिन्नतवारिने पाठवतो देवळात
तेव्हा कुठे अनंत वर्षे आपण घेऊ शकतो दर्शन
अस्तिकत्वाच्या भरजारी शालीत गुदमरलेल्या देवाचे........

- संदिप खरे

No comments:

Post a Comment